پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

کافی است نقشه سیراف را در بازه‌های زمانی ۲۰ سال گذشته در «گوگل ارث» جستجو کنیم و با مقایسه سال به سال آن به‌راحتی می‌توان گسترش ساخت و سازها را علیرغم اینکه محوطه‌ها ثبت و عرصه و حریم آن‌ها نیز ابلاغ شده است، مشاهده کرد.ساخت و سازهای صورت گرفته بیشتر از ۶۰ درصد محوطه‌های باستانی سیراف را از بین برده و سیراف، یک فاجعه تمام عیار و نمود بزرگ نابودی یک بندر بزرگ تاریخی پارسی است که به واسطه کاوش‌های بزرگ ایران و انگلیس و باستان‌شناسان ایرانی در دنیا شناخته شده و پتانسیل تبدیل به بزرگترین سایت گردشگری ایران را داراست.با اینکه بارها گفته شده که قرار است زمین معوض به مردم داده شود تا هم مشکل مردم حل شود هم مشکل محوطه‌های تاریخی، اما ارگان‌ها عملا نتوانسته‌اند کاری انجام دهند.معضل بزرگ بندر تاریخی سیراف زمانی حل می‌شود که مسئولان وزارت میراث‌فرهنگی، وزارت نفت و حتی جهاد کشاورزی و منابع‌طبیعی به یک نتیجه مشخص برسند تا مشکل ساخت و ساز بر تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی سیراف برای همیشه حل شود. در غیراینصورت نه‌تنها سیراف ثبت جهانی نمی‌شود که با مرگ تدریجی سیراف، بزرگترین سند تاریخی که حاکمیت ایران بر خلیج فارس را نشان می‌دهد را از دست خواهیم داد.

یکی از اصلی‌ترین مصائب و مشکلات پیرامون حوزه میراث فرهنگی، ورود بدون مجوز شهرداری‌ها به محوطه‌های تاریخی و فعالیت‌های خودسرانه این مجموعه تحت عنوان ساخت و سازهای عمرانی است که به دلیل نبود نگاه کارشناسی و عدم اشراف بر مسائل فرهنگی، اینگونه فعالیت‌ها نه تنها کمکی به ساختار عمران شهری نخواهند کرد، بلکه در ارزیابی فرهنگی، مصداق بارز ترک فعل شهرداری‌ها محسوب می‌شوند.

پس از رفتار بلاگر گردشگری در محوطه تاسوکی، بیانیه‌ای از سوی اداره کل میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان منتشر شد که اعلام می‌کرد منطقه مذکور و بقایای فرهنگی موجود، در فهرست آثار شناسایی شده و ثبت ملی نیست؛ و فحوایش این گونه بود که از اداره کل سلب مسئولیت می‌کرد. این بیانیه منجر به خشم بیشتر باستان‌شناسان، کارشناسان و فعالان میراث فرهنگی شد به گونه‌ای که در نهایت بلاگر پس از بازگشت به تهران مجبور شد روز دیگر راهی سیستان شود و در آنجا دستگیر شد.

در مطلب زیر، ابتدا به فعالیت تخریبی بلاگر‌ها در فضای اینستاگرام برای جذب فالوور اعتراض می‌کند و بعد سوال می‌پرسد که ایا من به عنوان یک علاقمند، اجازه این را دارم که پاسخی از شما بخواهم که چرا میراث فرهنگی و ملی ما، جنگل‌های قدیمی ما، فرهنگ دیرین ما، اینطور توسط افراد ناآگاه که به خود عنوان مدرس، کارشناس و مشاور را می‌دهند، به یغما می‌رود.

در همهمه‌ خروشانی آبی که نوروز امسال به پا بناهای تاریخی رسید اما این‌جا لودرها و نه سیل‌ها، طاق و بنا باقی مانده از مسجد تاریخی نایبند در عسلویه را تخریب کردند.حدود چند صد متر از محوطه‌ تاریخی «نایبند» جایی که سر در باقی مانده از مسجد این محوطه‌ تاریخی باقی مانده بود و هنوز ردِ تیغ لودرها بر پیکر مسجدپاک نشده بود، دیوار بتونی کشیده شده و سر در باقی مانده هم در سکوت نوروزی عسلویه تخریب شده تا بی‌سر وصدا مالک به ادامه ساخت‌وساز و ... در این محوطه‌ تاریخی که در هر قدم در زیر پا آثار ارزشمندی از دوره‌های مختلف تاریخی خُرد می‌شود، بپردازد.

مدیر موسسه باستان شناسی می‌گوید: در فضای مجازی یا دنیای واقعیت اگر به شما گفتند چوپانی به طور اتفاقی در یکی از مناطق ایران گنج پیدا کرده و می‌توان تمام این اشیا را مفت از او خرید، باور نکنید زیر آنها یکسری شی جعلی را به چوپان می‌دهند و می‌گویند هرکس که آمد این اشیا را با فلان قیمت به آنها بفروش و مبلغی هم به چوپان می‌دهند.

روز جهانی باستان‌شناسی در ایران در غیبت باستان‌شناسان مشهوری همچون عباس علیزاده و یوسف مجیدزاده که تخت‌جمشید و شوش و جیرفت و هفت‌تپه و چغازنبیل را به خوبی می‌شناختند و برای همیشه ایران را ترک کرده‌اند، تنها به چند پیام تبریک در فضای مجازی خلاصه شد. دیگر نه از میرعابدین کابلی باستان‌شناس شناخته‌شده خبری بود و نه از مهدی رهبر به پاس چند دهه‌ تلاش در باستان‌شناسی ایران تقدیر شد.